ام اس نوعی بیماری خود ایمنی التهابی است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به غلاف میلین سلول های عصبی در مغز و نخاع حمله می کند.
حمله سیستم ایمنی به دستگاه عصبی سبب تخریب غلاف میلین نورون‌ها شده و از آن جا که غلاف میلین نقش مهمی در سرعت هدایت پیام های عصبی دارد تخریب آن با بروز علائم حسی و عصبی همراه است.
علائم ام اس در اغلب مبتلایان بصورت دوره های شدت و ضعف خود را نشان می دهد، بطوریکه در دوره ای کوتاه علائم بیماری شدت یافته و سپس در دوره ای به نسبت بلندتر علائم تا حد زیادی فروکش می کند.
اختلال در فعالیت های دستگاه عصبی مرکزی، اختلالات جسمی _ حرکتی و بینایی از شایع ترین علائم این بیماری خودایمنی هستند که میزان شیوع آن در خانم های جوان ۲۵ تا ۴۵ سال بیشتر از سایر افراد است.
ابتلا به عفونت های ویروسی مانند سرماخوردگی و آنفلوآنزا ، مشکلات گوارشی ، بارداری و استرس روحی از عواملی هستند که موجب تشدید علائم ام اس می شوند.
علت اصلي بيماری MS ناشناخته است . ممکن است در اين ميان عوامل ژنتيکی نقش داشته باشند چرا که احتمال ابتلای فرزندان افراد مبتلا ، بيشتر می شود . منطقه جغرافيايی محل زندگی نيز ممکن است در افزایش شیوع این بیماری نقش داشته باشند.
ابتلا به سایر بیماری های خود ایمنی مانند دیابت نوع ۱ و لوپوس منتشر ریسک ابتلا به ام اس را افزایش می دهند.
علائم بیماری در افراد مختلف با شدت های مختلف رخ می دهد ، در افرادی که مبتلا به نوع خفيف بيماری هستند ممکن است اختلالی در زندگی عادی فرد رخ ندهد در حالی که بيماران مبتلا به انواع شديد ممکن است میزان زیادی دچار ناتوانی در انجام امور شخصی و حتی ویلچرنشینی شود.
علائم ام اس
- ضعف عضلات
- بی حسی و گزگز کردن دست ها و پاه
- خستگی مزمن
- لرزش اندام ها
- ضعف و بی حالی عمومی
- سفتی عضلات
- مشکلات بینایی مانند تاری دید و دید دوتایی
- اختلال تعادل
روش های درمان
متاسفانه تاکنون هیچ گونه روش درمان قطعی برای این بیماری شناخته نشده اما برخی اقدامات می تواند به تخفیف علائم و جلوگیری از پیشرفت علائم کمک کنند.
انجام ورزش های سبک مانند پیاده روی و شنا و مشاوره روانشناسی نیز برای بهبود شرایط روحی فرد کمک کننده است.
روش های توانبخشی از جمله فیزیوتراپی به عنوان روشی موثر در بهبود علائم و تخفیف عوارض این بیماری شناخته می شود.
فیزیوتراپی نقش زیادی در تخفیف عوارض جسمی و حرکتی ناشی از این بیماری دارد و به بازیابی توانایی های از دست رفته فرد کمک می کند.
فیزیوتراپی وضعیت تعادل در فرد مبتلا را بهبود بخشیده و به کاهش مشکلات حرکتی وی کمک زیادی می کند.
فیزیوتراپی به فرد کمک می کند توانمندی های خود را افزایش داده و وابستگی کمتری به اطرافیان داشته باشد.
کلمات مرتبط :